DELİLİK ÜLKESİNDEN NOTLAR

Ayşe ŞASA’nın kaleme almış olduğu gerçekle gerçek olmayan arasında gidip gelen bir akılda gezinen düşüncelerden kaleme alınmış olunan..

Elinize kitabı aldığınızda incecik ve bir çırpıda okunur düşüncesine kapıldığınız,fakat daha kitabın ilk sayfalarından anlatımdaki anlamları çıkarmaya çalışırken kendinizi bulduğunuz bir kitap desem daha doğru olur herhalde = )

‘’Ayşe şasa'nın bireysel deneyimi, modern aklın esiri olan insan tekinin kurtuluşunun, bir tür delilikten,başka bir deyişle divaneliği göze almaktan geçtiğini söyleyenleri haklı çıkarıyor.Ayşa Şasa'nın seyir defteri aslında 68 kuşağının bir başka öyküsüdür.Hakikat sandığı idealler uğruna gemisini kayalıklara sürme cesaretini göstermiş bir neslin farklı bir hikayesi.Ne moderniteyi kavrayabilmiş,ne de gelenekle sağlıklı ilişki kurabilmiş nesilleri üreten çağdalaşma projesinin tükendiği noktaya işaret ediyor;kendi bireysel deneyimi ışığında.''
Daha On sekiz'inde kendisini "ben marksist'im" diye tanımlayan ve sınıflandıran ŞASA'nın hayat macerası yazdığı senaryolarla, kendisini ve fikirlerini sinemaya adamasıyla başlıyor.Dünya görüşünü ve duruşunu beyaz perde vasıtasıyla, kitlelere yaymayı kendine görev edinen genç senarist, 1968'de senaryosunu yazdığı "utanç" filmiyle -kendi ifadesiyle- bir "arasat" dönemi yaşamaya merhaba der; bu dönemde "kendi ruh çelişkilerini okuyan" ŞASA, bu okumalar neticesinde "ağır bir kimlik bunalımı"na düşer.

 Ve bu dönemde geçirdiği kimlik bunalımlarını,düşüncelerin hatta ,bazı doktorlara göre hastalığını kendi adına günce tutarak bizlerle paylaşır..

Yaşadıklarının  ve yazdıklarının en güzel özetide sanırım bu paragrafla açıklamış bulunmaktadır;

Akıllılar dünyasının bir kıyısında, sisli bir dağ başında çöreklenmiş, dünyayı kendimce anlamlandırmaya çalışan bir deliyim. Akıllılardan çok farklı olduğumun bilincini her an taşıyarak, onları gözetliyorum. Sürekli, duygularımı ve düşüncelerimi, akıllıların dünyasına özgü tarzda kodlamaya çalışıyorum. Başka türlü, iletişim kurmak, konuşmak imkânsız olur. Ben başkalarını gözetlerken, bir başka göz beni gözetliyor. Beni gözetleyen o gözü gözetleyen başka bir göz daha var. Daha ötelerde, onu da gözeteyen bir göz var. Mutlaka kadar zincirleme giden bu korkunç yabancılaşma ve gözaltı duygusu içinde, ancak Allah, en uçta Allahın var olduğu inancı güven verebilir.

                                                                                   ..KEVSER APARI..