Elbette ki sorunlar olacak, yaşanacak. Elbette ki üzüleceğiz, sevineceğiz fakat bu yaygara ne için, kim için. Üniversitede izinden gittiğim bir hocam hep der ki çok ses varsa boş ses çoktur. Tabi ki her durum için geçerli değil bu durum fakat bu sıralar bu yazdıklarımdan başka hiç bir şey göremedim..
Sıkıntılarımız her zaman vardı; bunları sürekli yaşıyorduk, yaşıyoruz ve yaşayacağız da.. Fakat kendi kendimize teşhis koyup hayatımızdan çalmak ne kadar mantıklı ve mutsuzluğun ne olduğunu bilmeden kendini o mutsuzluk, yalnızlık ve çaresiz moduna sokan çocuklarımız kimleri örnek alıyor?
Her şeyden önce derdinizi dinlemelisiniz sonra anlatmalısınız sonra çözmelisiniz.
Buyurun size güvenebileceğiniz uzmanların yer aldığı bir site, depresyonda mısınız testini yapıp kendi sonucunuzu kendiniz görün. Doğru bir şekilde anlayarak ve dürüstçe cevapladığınız sürece doğru cevaba ulaşacaksınızdır ve bunun akabinde cevaba göre hareket etmenizde fayda var diye düşünüyorum.
Elif DURUK
Depresyonun en büyük nedenlerinden biri yalnızlık bana göre.İnsanlar gittikce yalnız kalmak istiyor,önceleri mahalleden kopmak istedik.Kimse karışmasın kimse bizi tanımasın diyerekten büyük konutlara taşındık.Sonra kendi odamız olsun istedik,çok geldi abimizle ablamızla aynı odada kalmak.Sonra aile de fazla gelmeye başladı ve kendi evimizi istedik,özgürce yaşabilmek için.Ve yalnızlığımızı online olarak doyurmaya başladık.Hüzünlerimizi,aşklarımızı,nefretimizi internet üzerinden yaşamaya başladık.Filmlerde ki aşklar ile kendimizi tatmin ettik.Aynı sistemin istediği gibi...Yazı gittikce dağılıyor ben son yıllarda artan depresyonu internet ve televizyona bağlıyorum başka da bir açıklaması yok bunun.En iyisi bir blog yazısıda ben yazayım bu konu hakkında :) teşekkürler yazı için.
YanıtlaSilHaklısınız bu ve bunun gibi bir çok sebep var fakat özellikle yaş grubu küçük olan grubun bu durumdan fazlaca etkilenmesi beni en çok düşündüren kısmı. Blog için konu olmaya değer bir konu olduğunu düşünüyorum; yorum için ben teşekkür ederim :)
YanıtlaSil